21 Augustus 2021
Spiegelbeelden is de psychologische thriller waar ik momenteel aan werk. In korte stukjes stel ik de personages en de thema’s voor, zonder al te veel over de plot te verklappen. Dit is het derde stukje.
Felix Nussbaum
Mark Schaevers is journalist en won in 2015 de Gouden Boekenuil voor zijn boek Orgelman – Felix Nussbaum – een schildersleven. Het boek beschrijft in een documentaire stijl het tragische leven van de Duits/joodse kunstenaar Nussbaum die in 1944 omkwam in Auschwitz-Birkenau. Omdat hij jaren in Oostende en Brussel heeft geleefd en enkele maanden voor zijn dood vanuit de Mechelse Dossin-kazerne naar een concentratiekamp werd getransporteerd, ontstond (bij mij) een gevoel van geografische verbondenheid met Nussbaum.
We herkennen duidelijke invloeden van Otto Dix, Vincent Van Gogh en van andere expressieve kunstenaars in Nussbaums werk, dat een belangrijke rol zal krijgen in mijn roman over (fictieve) kunstvervalser Dré Distelmans.
Dré Distelmans leest het boek van Schaevers als een menukaart: hij weegt het aanbod af, hij ziet de mogelijkheden zoals enkel een vervalser die ziet. Zo’n honderdvijftig werken zijn in vlammen opgegaan, een groot aantal tekeningen en schilderijen gingen verloren bij verhuizingen, en een ander deel werd niet bewaard. Hierdoor is het voor experts niet vreemd wanneer er toch ergens nieuw werk opduikt. Het is slechts één van de redenen die van Nussbaum een ideale kunstenaar maakt om te vervalsen. Jürgen R. ging Dré Distelmans al voor als vervalser van Nussbaum, en werd hiervoor slechts veroordeeld tot een voorwaardelijke gevangenisstraf. “Je moet de experts genoeg eten en drinken geven” beweerde hij in het boek van Schaevers, want “zonder vervalsingen is de kunstmarkt dood”. Dré Distelmans wil gerust af en toe een daad van barmhartigheid volbrengen.
Yves Jules De Graeve 